ağlasam sesimi duymacaksın mısralarımda
yanaklarımdaki damlaları görmeyeceksin
sarmayacak kollların kollarımı hiç
güldüğüm zaman gülmeyecek gözlerin
ama senden gitmeyecek ben
sen hastalığı kapmış...
beni görmeyecek oluşun beyhude
ağlasam sesimi duymayacaksın
ağlasam sesimi duysana mısralarımda
bir kere öpsene.. ben artık kimseyi sevmeyeceğim de.
sen hastalığı bu... ne edersin?
ellerin.... hayalet bu ben... korkunç...
dokunamam sana...
sen yarası var derinde bir yerde
yanımdan geçip gidiyor ellerin
beni görmüyorsun, bana bakmıyorsun.
görsene beni, hastalık bu işte... sen...
bakamıyorum sana.
ellerini tutamıyorum, sarılamıyorum...
ağlasam da duymayacaksın sesimi... mısralarımda...
tıpkı orhan veli'nin dediği gibi
yazamam daha, kağıtlar tükenir...
ormanlar, dünya, zihnim...
her şey karardı... sus...