vuslatın tadı hasrete benzemiyor
ekşi bir tadı var hatta acı
gönle düsen bir nar
sıcak bir köz
hep yolda olmak gerek sevmek için
hic öpmemek, bir kere olsun dokunmamak
mecnun olmak gerek ruha üflenen sur için
elini tuttuğum leylayı ne yapayım
çölü arşınlatır gözlerin
fakat bakınca sana tutunca ellerini
bir hoş olur içim
vuslat bu hasreti öldürüyor
çölü geri yürünemez kılıyor
bir öpücükle yıkılıyor saraylar
ulaşılmaz ol ki öpemeyim seni
rüyalarım ol ki dokunamayım sana
doğudan gelen rüzgarım ol
fakat hiç yelkenime ulaşma
ki küreklere asılayım
sana kavuşmak bir günah!
seni öpmek bir suç!
sarılmak soykırım!
hayallerimi öldürüyor kavuşmak...
ne olur hiç gelme!
keşke 1 2 kişi daha olsa bizim gibi deneyen farklı bir hava katardı buralara