insanın büyüdükçe hayatı daha ciddiye almasının bir sonucudur. küçükken pilot olmayı istemek, büyüyünce pilot olmanın karın doyursa bile size düşmeyeceğini düşünmek gibi.
hayallerinin peşinden koşmayı bırakmaktır bu ve bu konu ile ilgili bir şeyler yazmayı düşünüyorum, kimse hayallerinin peşinden koşmadı çabalamadı adım atmadı hep hazırda olmayı öğrettiler bize hazır olan şeyleri öğrettiler her zaman dediler ki doktor ol bilmem ne ol. çocukken korkar mıydık düşmekten yara almaktan ? ama şimdi ise en az yarayı almak istiyoruz korkuyoruz...
aslında öyle değil. küçükken her şey mümkünmüş gibi gelir ama büyüdükçe her şeyin o kadar da kolay olmayacağını görürüz. bunun tek sorumlusu da bilinçsiz anne baba. böyle büyüdüğümüz için en ufak bir zorlukta apışıp kalıyoruz.
hayır anne babaya laf yok tamamen devlet ile alakalı. boktan bir t.c.devletimiz var. herkesin aynı sınava girdiği aynı testlerden geçtiği. gülerim. bak emin ol küçükken pilot olmak isteyen bir çocuğa uçağı sürmeyi öğret mükemmel bir pilot olup çıkacaktır. ne gerek var tarihe fene
devlet nedir? kağıt üstü bir şey değil midir? devleti anlamlandıran nedir? içinde yaşayanlar değil midir? içinde yaşayanlar kim? sen ben anneler babalar dedeler... işte onlar gerekeni yapsa devlet çiçek gibi olur her çocuk istediği mesleği yapar
insan susmayı öğrenir ve sonra büyür. öğrenilmiş sessizlik hiç bir hayali gerçekleştirmez. yetişkin hayatı tamamen kölelik üzerine kuruludur. çocuk susmayı öğrenecek ki yetişkin olsun.
