bir insanın gerçekten değişebileceğine inanmış ona yardım edebileceğimi düşünerek bana yaptığı kötülükleri ve saygısızlıkları affetmiştim. sonra daha kötüsünü yaptı yuh... çok pişman olmuştum
benim de hayata uygulamaya çalıştığım bi model. bi türlü beceremediğim de bisi :d ama hayatımda her şey yolunda olsaydı herhalde bisileri değiştirmeye çalışırdim, kontrollü şekilde :d hep aklıma isviçre örneği gelir. isviçre gelişmiş modern disiplinli düzenli efendi bi ülkedir. ama en ünlü ressamlar sanatçılar savaşın olduğu coğrafyalardan çıkmıştır
doktor,savcı, hakim, milletvekili hatta ve hatta cumhurbaşkanı olabilirsin ama sanatçı olamazsın demiş gazi paşa.idealist biriyim. ben mutluyum şahsen, acıyla ve kederle yoğrulmuş bir hayattan ise düzen, disiplin içerisinde efendi olmayı tercih ediyorum. zevkler ve tatlar tartışılmaz. yeterince acılarla dolu kısa bir hayat içinde çok kişi demogoji ve üzüntüyü kendisine uğraş hale getirmiş. bana göre değil, belki ben ona göre değilim daha onu çözemedim.
doğru, haklısın. belki de ben de öyleyimdir, huy edinmisimdir. 4 doğru yaparsam gözüm bi yanlışı arar. murphy i eniştem gibi bellerim. her işte bi ipnelik ararım :d ama olmak istediğim ve en sağlıklısı dediğin gibi şekilde planlı programlı yaşamak. bakalım bir gün becerebilecek miyim :d
ben de öyle diyorum ama bunu uygulamaya geçirmek gerçekten bisiklet sürmeyi öğrenmek gibi. bi emek ürünü bence. birikim de sayılabilir. çocukluktan gelen bisi. o dönemler nasıl oturmussa karakter kişilik ıvır zıvır şeyler büyüyünce de öyle devam ediyor. bunu değiştirmek gerçekten çok güç. değiştirmeyi istiyorum ama nabacagimi bilmiyorum :d
lise sınavına çalışmayıp yaşadığım ilde kalmak. şimdi en azından gerçekten eğitim görüyor olabilirdim. adamların okuluna festival yapıyorlar diye sanatçılar zartzurt gelsin, biz de dersleriniz her şeyden önemli sonra eğlenirsiniz diyen okul müdürüyle uğraşalım. hangisi daha başarılı oluyor, hem eğlenip hem ders çalışan tabi ki.