önceden yalnızdım ama şimdi, kendimleyim-
dinmez, kırılmış kemiğim
içinde nice şiirler saklıymış
onlarıda kırmış
her kırığımdan bir gece yaratmıştı tanrı
şimdi o gecelerde ben yokum
şimdi o gecelerde yıldızlar vardır
evet, huzur geçmiyor şiirden
hem de yıkılmış tüm köprüler
bir de benden çok önce gelmişler
yerle bir etmişler
öldürmüşler yavaş yavaş
sevmişler
benden çok önce
çok önceden gitmişler
bir yerlerde ölmüşler
yavaş, yavaş.
