bugün sıkıcı dersler sayesinde şair ruhu kattığını da keşfettim. yaşlı bakımı dersinde bir yaşlı gözünden yazdığım şiir :d https://ibb.co/c9qfiH
parkinson, bu yaşama son.
elveda yaşlı dostlar,
babanız kaçıyor.
siz sandınız ki parkinson.
zalımın nenesi yaktı,
benim için 'o' son.
alzeymir olmuşum diyorlar.
ama bir saniye gözümden gitmiyor.
doldur serumu hemşire,
tüm yaşanmışlıkları unutmak adına.
artık geçti bizden,
kuş ötmüyor.
bu delikanlı ihtiyar,
artık gidiyor.
soran olursa,
ayağı kaydı da,
düştü dersiniz.
benim adım horseman
ve horseman size elveda diyor
çünkü artık kimse horsla savaşmıyor.
artık savaşlar bile intarnetten
savaşlar netle
dönerler horseyle
saygılar, muhtar :d
muhtar, el yazından okuyunca şiirini sanki böyle; dizinde ki yaranın kabuğu kopmuş bir çocuk o kabuğu yapıştırmaya uğraşır ya dizine.. hani umudu, acısından büyüktür ya hep
hani inanmaz ya uçakların uçtuğuna..
he işte öyle hissettim, kuş yüreğine selam ederim, dostum.
atlarıyla savaşmak yerine atlarını keser döner yapardı muhtar :d
hüzün yüreğimize en çok yakışan.
bu arada bu güzel sanat eseri için ellerinize sağlık.
k=l
u=ü
l=m
mesela insanların ne kadar içten pazarlıklı olabileceğini öğrendim. bı insanın en fazla kaç farklı yüzü olabilir bunu keşfettim. herşeyi sadece yalakalikla halledilebilecegini öğrendim. sadece bunlar değil.
en fazla ne kadar aç kalınabilir, her bokun arkadaş ortamından çıktığını da öğrendim.
neyse iğrenç bı ortam zorunlu olmadıkça bulunmayın.
resim yeteneği
okulun kaltakları