yalnız kaldım...
birileri bulmalıydı beni.
suya düşmüş bir söğüt dalı, kırılmış...
dalın ucu mor;
morun sonu kuşlar...
neden gelmedin kuşlara rağmen?
içimle baş başa kaldım.
içler birer baş belasıdır...
ölüyorum birer birer, saya saya...
öldüğüm yetmezmiş gibi
ağlıyorum.
sen güzeller güzeli, en güzel
neredesin?
nasıl yaşadın?
sen beni ölmeden öldürdün.
ruhum kaçıp gitti sana gelirken.
gök kuşağım renksiz kaldı.
doğa ihanet ediyor bana.
yapraklar ilkbaharda dökülüyor...
kışlar sıcak ve kurak; yazlar ılık ve yağışlı buralarda
sensizlikten...
sen yok değilsin, hiçsin...
yokun varı vardır, ben de yok...
her günahın bir cezası vardır, ben de yok...
sen yoksun diye.
olacak mısın?
doğudan gün doğacak mı?
ya da madenciler sevinecek mi elmas bulduğuna
ama dur!
yoksun daha ne? kıyamet mi kopsun?
var değilsin, denizler mi yürüsün?
ne olsun? ne olsun da sen bana gel?
soyumuz mu tükensin?
güneş batıdan mı doğsun?
ya da ben cennete mi düşeyim?
orada seni mi bekleyeyim?
bir şans daha var.
sihirli lambadan seni mi dileyeyim?
cevap ver!
musa'nın asası mı gerek?
denizler mi yarılmalı ikimize?
ben bunları yapamam ki...
koca güneş bile her gün doğuyor.
her gün karşıdan karşıya insanlar geçiyor.
ayılar kışları uyuyor, her gün...
her gün dünya yaşamaya devam ediyor...
bizi beklemeye gerek duymadan.
ben dışında herkes gülüyor, sen dahil!
kalbim yok ki nasıl güleyim?(biraz daha sitem)
sezar'ın bile onu öldürecek brütüs'ü var.
maktullerin bile birer katilleri var.
bak yokluğun neler yaptırıyor.
bütün iyilerin kötüsü varken
en kötü bile kendine yer bulmuşken
sensiz olmam gülünç...
ama gülmek yasak
kapanış yok
daha fazla hiç etme beni
gel!!!