unutmak. hatıralar can yakıyor çünkü. mutluluğunu hatırlıyorsun, sevincini. kahkahanı. giden kişiyi sürekli yaşatıyorsun kendinde ama konuşmakta isteyeceksin bi gün, sarılmak isteyeceksin. kendine acı çektirmemek için unutmak en iyisi.

net bir tercih sağlıklı olmaz. ne geçmişte takılıp kalmak ne de yaşadıklımızı unutmak lazım. onların hepsi tecrübedir bizim için. dersimizi almalıyız ve kapağı kapatıp rafa kaldırmalıyız. çöpe atmamalıyız ki vakti geldiğinde onu anımsayıp bugünümüzde de ona göre hareket edelim.

hatırlamak tabiki, yaşanilanlar o kadar önemsiz, değersiz olamaz.

unut gitsin be olm. dünya 3 günlük

unutmak, hatıraları düşündükçe bugüne konsantre olamayız

ben hiçbir şeyi unutmak istemem. kötü anıları bile unutmak istemem, beni ben yapan onlar.

hatıralarla, hatıra dediğimiz şeyin bitiminden sonra, kısa ve belli bir süre yaşanıyor dostum. daha sonra unutma etabına geçiliyor

seçenekler kısıtlı, yitip giden ölmüşse, ya onunla sen de öleceksin ya da hatıralarıyla yaşayıp alışacaksın.

ama ortada bir ölüm yoksa ve ayrılık gerçekleşmişse de, "değer" kavramına önem ver. bir bak dönüp ardına, yaşananlara, söylenenler, onun sana, senin ona yaptıklarına. ölç, biç, tart ve karar ver. kim kime daha çok değer vermiş..

tartıda ağır basan taraf sen isen, yoluna bak. tam tersi o sana daha çok değer vermişse de, o güzel insanı tekrar geri kazanmaya çalış, çabala. baktın yine mi olmuyor ? önüne bak ve daha iyi bir insan olmaya çalış..

iyi insan olmuyor musun ? ne halin varsa gör, kötüysen zaten iyi bir şeyi hakketmiyorsun demektir.

unutmak, hatırladığım hiç bir şeyden haz almıyorum :d

hatıraları ara sıra anımsamak güzeldir de takılı kalmak anı kaçırtır insana

unutmak tabi ki de.

unutmak için yaşamıyoruz. şuan olan seni sen yapan, en büyük vurgunundan en ufak ayrıntısına bütün hepsinin toplamı. ders alıp kötü taraflarını unutmak, kalanını gülümseyerek hatırlamak gerek.