tamda az önce bunla ilgili bir şey yazdım düşündüm. dostum bu senin elinde hayattan zevk almayı kendine yakıştırmiyorsun sanırım, çevrende ki somurtkan insanlardan uzak dur her gün dışarı çık benim sana tavsiyem

peki biraz şımarık olabilir misin flörtüm bey

bence insan çocukken her şeyi herkesi karşılıksız sever dünyanın güzelliklerine odaklanır. çirkinliklerini şanslı bir çocuksa görmez. büyüdükçe insanların nasıl içten pazarlıklı, nasıl hain, nasıl kötü olduğunu görmeye başlarız. zihnimizde çocukken dünyaya ve insanlara karşı kurduğumuz algı tamamen yıkılır bu dönemde. yerine yenisini koymak gerekir. politik olmak gerekir insan ilişkilerinde,hareketleri yapmadan evvel tartmak gerekir. kendi çıkarları için insanları manipüle etmeyi öğrenmek gerekir. bu kadar hesapçı olamayan insanlar dünyanın gerçekliğine uyum sağlayamaz ve mutsuz olurlar. eskiye tutunmaya çalışırlar. ama eski diye bir şey yoktur aslında. o gerçek olmayan kurgu bir dünyadır. yalnızlıktan şikayet etmemek de tam bu noktada geçerlidir mesela. yalnız olayım yeter ki huzurum bozulmasın der insan başkalarıyla muhatap olmak istemez. bu duyguyu iyi bilirim. benim tek bir tavsiyem var. sırf eskiden dostundu diye seni mutsuz eden, sana kötü davranan insanları hayatında barındırma. çıkar at. insan yaşadığı sürece arkadaşlık edecek birilerini mutlaka bulur. insanların sana dair algılarının kendine karşı düşüncelerini etkilemesine izin verme. insanı kimse kendinden iyi tanıyamaz. ve son olarak tutkulu olduğun bir şey bul. ne bileyim dünyayı mı gezmek istiyorsun, yazar mı olmak istiyorsun, resimde mi iyisin, çok güzel yemek mi yaparsın bu şeyi hayatına daha fazla sok. küçük şeylerle mutlu olmayı öğren. sakın isyan etme. isyan edince daha kötü şeyler oluyor çözemediğim şekilde.