gençler böyle başlıkları çok açmam ama bunu gerçekten merak ediyorum.


ben küçükken atari hayranıydım. o zamanlar 2007-2008 senesi falan. o zamanlar çok popüler bir şey. fiyatı da o zamanın parasıyla 40 tl falandı. şimdiki playstation 3'ün değerinde falan. bizim bir arkadaş almıştı. geldi bana oyunların bulunduğu kasetimsi şeyi gösterdi. gözümde nasıl parlıyor namussuz. içinde bir sürü oyun var ve ben hepsini oynamak istiyorum. neyse annemin yanına gittim almasını istedim. tabi o zaman daha çocuğum. durumumuzun kötü olduğunu bilmiyordum. annem "sana büyünce daha iyisini alıcam." dedi. bende annem üzülmesin diye "tamam" deyip sarıldım. o zamanlar 7 yaşımda falan olduğuna bakmayın. ekmeğin ne olduğunu, nasıl kazanıldığını fakirlikte öğrendim ben. o yüzden küçük çocuklar gibi ağlamak yerine annemi teselli ettim. çünkü annemde içten içe bize istediğimiz şeyi alamamanın üzüntüsünü yaşıyordu.

yanlış hatırlamıyorsam 2009 senesi falan biz esenyurt'a taşındık. internet kafe diye bir şey varmış. gittim içerisi o jeton attığımız atari salonları gibi değil. tık tık tık diye sesler geliyor ufak bir zımbırtıdan. klavye diye bir şeydi vardı. üzerinde harflerden oluşan garip tuşlar vardı. basınca ekranda bir yazı çıkıyordu. ben esmen kalbimden vurulmuşa döndüm. hemen oradan çıkıp eve gittim. annem'den bilgisayar istediğim, çocukça bir hevesle. o zamanda durumumuz eskisi gibi kötü değil. ortalama bir aileyiz. bir şeyi taksitle alabilecek durumdayız. annem "tamam oğlum alırız ama nedir bu pilgisayar." aynen böyle dedi ve ben anneme sarılarak güldüm. o gün nasıl mutluyum anlatamam. annem. güzel annem yıllar sonra bana verdiği sözü tuttu ve daha iyisini aldı.

şimdi hala aynı bilgisayarla evde takılıyoruz. annem bazen yanıma gelip "hele şuradan bir iğne oyası açta yeni örnekler alıcam. çeyizini yapcam hadi. enes oradan da bir kürtçe müzik aç. hani o ağıt yakanlardan. o bitince sezen aksu sonra da ahmet kaya aç." diyor. annem başlıyor örmeye. dili damağı kuruyor "goro.. zımanımın huşk bu. ca av bıde" (oğlum dilim kurudu su getir) diyor. bir kürtçe konuşması var ömürlük. haha neyse bu kadar yeter. annemle ilgili anılarımı başka bir yazımda anlatırım.