mutluluk benim için en son küçük bir çocukken akşam babam işten gelirken bana çikolata almasıydı. ve her akşam o anı beklemekti yani mutluluğu beklemek :)
şimdi ise ben bir insanı güldürebiliyorsam morla verebiliyorsam o insanı mutlu edebiliyorsam bende o zaman mutlu oluyorum :)
isteksiz gelmiyorsa isteyerek mutlu olmaya çalış mesela aras karafil izle nekadar kurgu olduğunu bilsemde ve her videosunu izlediğimde gülmekten altıma ıçıyorum
karşısındaki insanların adamın yaptığı salaklıklara verdiği tepkilere gülüyorum bende bu tarz absürt şeyleri seviyorum hernekadar kurgu olsada izlerken bir diyorsun adamlar bide bunları düşünmüş adam seçmiş rol kararlaştırmışlar fln bukadar saçma salak birşeye emek vermeleri bide buna destek veren bir kitlenin olması komik olan bu işte :d
hayat beni mutlu etmiyor ama üzmüyor da çok sevdiğim bir sanatçının bir sözü var "ben herkesten nefret ediyorum ben herkese aşığım" aynen böyle işte durumlar
hayır çünkü şöyle başlayım hayat hikayeme çocukluğum pek iyi geçmedi hep hayatın serseri kısmındaydım ben. seviyordum da. annemle babam ayrılmıştı 12 yaşımda. dahada kötüleştim. karakollarla mahkemelere ilk o yaşta başladım. antalyaya taşındım. annemle durmadım buradada üzdüm tek varlığım annemi. okula yazıldım kavgalar onlar bunlar karakollar atıldım okuldan bi kız sevdim 3 5 sene çıktım babası konuştuğumuzu öğrendi sert biriydi kızı dövdü ormana götürdü bizi. silah çekti bana. orda da durmadım seviyorum dedim zaman geçti kısa tutuyorum baya zaman geçti devam ettik. sonra o benden gitti ilk aşkımdı sonra gençler öğrendim ki bu kız lezbiyen oldu. benden nefret etti ortaokul arkadaşımla kız arkadaşımla öpüştü. çaresiz kaldım düzeltmek istedim nerden bileyim ablasıyla samimiydim. kendi ablam gibi severdim oda öyle psikologa gittik beraber o benden nefret ediyordu. o kızlarla mutluydu aslında sadece 3 sene benimle oynayıp özünü bulmuştu. kullanmıştı biliyordum imkansız olduğumuzu. gerçekten kullandı beni. her konudan her anlamda. sonra işte baya bişeyler oldu uğraştım ben. vazgeçmek zorunda kaldım kolay olmadı o kısımları anlatmıyorum anlatsam baya şeyler yaptım. baya yaşadım bişeyler. neyse gençler sonra biriyle tanıştım ilk aşkım değildi ama sonum dedim hayatımda hala kimseyle bişey yaşamamıştım ben. sırf gelecek kişi benim gibi olsun diye. kendimi hep tuttum 19 yaşındayım. şuan benim yaşındaki çoğu kişinin aklında šex gezmek tozmak düşünmemek geleceğe bakmamak hiçbişeyi hedefini yapmamak olan çok insan var farkındayım. sonra ben bu kızla 8 ay çıktım en son bi hata yaptı ayrıldım. okul desen okumadım nebiliyim ya içimi dökmek istiyorum cankurtaranlık buldum o mesleği yapıyorum. açık öğretime yazıldım. kendimi bildim bileli düşünüyorum. gelişti beynim düşünmekten herşeyi düşünmekten bıktım ama. sorgulamaktan neden sorularından cevap alamadığım milyonlarca sorudan sıkıldım. delirdim onlara göre farklıydım. sorguladım diye. düşündüm diye hep farklıydım. herkesle konuşamıyorum. çünkü saçma geliyor sahte insanlar. herşey yalan bu hayatta. canımız bile emanetken ne sonsuz olabilir ki. düşünmek insanı yoruyor. parçalıyor. 3 okul değiştirdim atıla atıla sadece kavgadan sa değildi sebepler. saçma buluyordum çoğu şeyi paran varsa geçtiğin evet dediğin kafa salladığın kısaca ayıya dayı dediğin zaman çok başarılı oluyordun. bunun farkındaydım. hep karşı geldim zorla ezberlettikleri kitaplardan. sırf ezberi iyi diye sınıf geçen taktir alan öğrencilere para için herşeyi yapan insanlara. sahte insanlara sahte duygulara aşk adında yaptıkları her türlü ruh orospuluğuna hep karşı geldim. bana göre doğrusu buydu. bu yüzden delirdim belkide. yada onların tabirlwriyle deliyiz sadece.öyle ya işte. ama sadece şunu bilin. bir gün herşey güzel olacak diyenlere inanmayın. çünkü dünler yarınların aynasıdır kalın sağlıcakla
keşke okusaydın . kitap oku geç degil m arabesk kafasındasın sen . o lafa hiç iyi degil . okul temelde gerekli bir kurum . bu amacından sapmış olabilir ama senin amacından sapmaman gerekli . madem çok düşundün ve soeuların var araştır oku .
kardeşim napiosun bilio musun. hemen yorganı seriosun altına giriosun. yatağı ısıtiosun ışığı kapatiosun sonra yorganın içine hafifçe saliosun. 4e kadar sayıp kafanı içeri sokuosun. kokluosun. işte o an kendine yetebileceğini anliosun için huzur doluyor. (pi: @bizanskurdu)
şimdi ise ben bir insanı güldürebiliyorsam morla verebiliyorsam o insanı mutlu edebiliyorsam bende o zaman mutlu oluyorum :)
okul temelde gerekli bir kurum . bu amacından sapmış olabilir ama senin amacından sapmaman gerekli . madem çok düşundün ve soeuların var araştır oku .