tam 8 ay oldu dun.. bundan iki gun once ayrildik.. neden mi ayrildik onun kendi sorunlari benim kendi sorunlarim karisinca sanirim ona biraz fazla geldi konusmamiz lazim dedi klasik olarak...bulustuk konustuk biz neyiz sence suan dedi mal gibi direk atladim sevgili dedim sevgili oldugumuza dair bir kanitin var mi son zamanlar birseyler paylasamiyoruz hic dedi..bir sessizlik oldu.. o ara yuzune bakakaldim..bana baktiginda ne yapmak istedigini biliyorum (sarilmak) dedi aglarken gulerek.. en son dayanamadim elimi yuzune koydum elime sarildi ağladı öptü.. arkadas kalalim gorusuruz gene dedi yapamam dayanamam ben buna dedim bu beni son gorudun dedim.. en son vedalasiyorduk bana sarilmayacak misin dedi sesi titreyerek.. aniden sarildik iliskimizdeki en uzun sarilma oldu (çıktığımız süre icinde bile 10 saniye sarilamadik) dualarim kabul oldu heralde dedim gene guldu bi anlik ve gene sarildi ayrildik.... bundan sonra ortak arkadaslar hem benle hem onunla gorustu kimisi cok klasik "sana baska kiz mi yok daha cok gencsin " dedi
kimisi "o seni hala cok seviyor bir hafta iki hafta en fazla 1 ay sonra mesaj atacak" dedi sanirim benim tek ilacim zaman insan unutmak istemiyor be kendinl kendine umutlandiriyor gerizekali gibi.. bu tur olaylar hep yasandi bende yasadim benden sonrada yasanacak.. neden mi buraya yazdim gunluk tutamiyorum buraya yazayim en azindan soz ucar yazi kalir ... ayrıntıya girmedim sorarsaniz anlatirim baska caremde yok beklemekten..



edit : bir sene geçti üzerinden şuan hayatıma kimseyi almamamın daha iyi olduğunu söylemekten çekinmeyeceğim. bir daha asla o anlara dönmek istemem.zamanla geçiyor en azından iyi zamanları hatırlıyorum. beni bu süreçte en çok üzen benden sonra olduğu insanlarla görmek oldu. aşık olmayın arkadaşlar boka sarıyor. biraya aşık olun gidin amk.