sanki 2. sınıf insanmış gibi geliyor onlar bana. bu yaptığımın yanlış olduğunun farkındayım ama ilkel bir güdü herhalde, elimden hiçbir şey gelmiyor. böyle konuştukları zaman falan hiç dinlemiyorum onları. ''bi sus mk şişkosu'' falan diyesim geliyor.
eğer kişi de kendinden rahatsız değilse ben neden olayım? ya da diyelim ki rahatsız, o zaman belli ki sorunu var zaten, kimse şişman olup hastalıkların artmasını istemez. bazı şeyler içimizden gelir engelleyemez, senin de bunun farkında olman güzel ama biraz bosvermeyi dene
siyah-beyaz ayrımı yapmak gibi birşey bu. hatta aynı şey. çok basit ilkel bir düşünce. hayatının şişman biri tarafından kurtarıldığını düşün. ölümüne ramak kala seni kurtarıyor. umarım ona da ''saolasın mk şişkosu'' dersin.
