hey istanbul güngören bağcılar esenler bayrampaşa
burdamısın ses ver
istanbul güngörende bağcılarda çocukluğum geçti
kader aradı bizi buldu seçti
güngören ve bağcılarda çocukluğum geçti
kimler oraların suyunu da içti
çocukluğumda bir laf vardı gelsene tek tek
bildiğimiz oyunlar körebe ve seksek
şaplağı yersin açıksa ensen
sokakta ışin zor kardeşi teksen
87 de açtım gözümü
yazmaya başladım ben buldum özümü kalemde
yaz benim hem tut sözümü
parladım dağladım yaptım çözümü
çocukluğumuz değildi fantastik
ama dinledik komşuda bombastik
hayatta zordu vermiyordu koftik
zamanda geçiyordu tak tak tik
sokaklar stadyum eğlencemiz maçtı
taşlar hep direk kaldırım hem taçtı
camlar kırıldı herkes kaçtı
hatıralar kafamda yarıklar açtı
güngörende bağcılarda çocukluğum geçti
kimler oraların suyunu da içti
güngörende bağcılarda çocukluğum geçti
kader aradı bizi buldu seçti
atarimiz vardı yoktu flash bellek
insanda da hafızada da çıkmıyordu kelek
güngörende bağcılarda çocukluğum geçti
tabikide değildi kimse de melek
kredi kartı yoktu balkondan salınırdı sepet
çalışanının eli kokardı emek
evde kimse yoksa komşuda yemek
ne yediğimiz belli değildi kelek
yüzümüze güldü güzelim felek
minikler duygular değildi sahte
sokakta son ses bağırırdık anne
şimdi dönüp bakıyorum vay be
güngörende bağcılarda çocukluğum geçti
kimler oraların suyunu da içti
güngörende bağcılarda çocukluğum geçti
kader aradı bizi buldu seçti
resul aydemir
