bana kalırsa bu bir döngü, yani isterseniz reenkarnasyon diyin, isterseniz ahiret, ölüm hep var, tıpkı doğum gibi. belkide bahsedilen cennet bir sonraki hayatımızda çok iyi koşullarda yaşayacağımızı ima eden bir kavramdır. neyse uzun lafın kısası hem ölmek için yaşıyoruz hemde yaşadığımız için ölüyoruz, sonra tekrar yaşıyor, tekrar ölüyoruz. ta ki evren iyice yaşlanıp içerisinde bir tek madde kalmayana kadar. ki zaten o zamana kadar evrimde son noktaya gelip saf bilinç formunda bu etten giysilere bağlı kalmadan varolmayı öğrenmiş olacağız. sonra kendi evrenlerimizi yaratıp, o evrenlerin tanrıları olacağız.
