yıllarca konuşulacak bir konudur bu kanımca. birinden ya da bir şeyden ne zaman vazgeçersiniz? ne onu sizden uzaklaştırır? bugün bunu çok düşündüm. onu kaybetmek üzere olduğunuzu bilirken bile hâlâ içinizdeki öfke yanmaya devam eder mi? insanın kendi sorduğu soruya asla kendi de cevap verememesi ne acı. belirsizlik denizinde boğulurken son çırpınışınızın bir kuşun kanadından düşen bir tüy gibi yere süzülmesi...
vazgectigimiz onca sey varlen neden hep insanlar?
baskalarina verdigimiz bu degeri once kendimize versek bu kadar uzulmeyecegiz aslinda. kendimiz olmaktan vazgecmemeyi ogrendigimizde daha mutlu oluruz...