insan hastayken etmediği dua kalmıyor, hele bir de ciddi bir hastalıksa normal zamanlarının ne kadar değerli olduğunu, şükür etmesi gerektiğini anlıyor ama sonra normal hale gelince aklına bile gelmiyor şükür etmek. sanki şükür etmek için illa çok iyi şeyler olması gerekiyormuş gibi ekstra, nefes alabiliyor olmamız bile aslında şükür sebebi.
daha çok zamanı sağlıklı geçtiği için, birey hastalığı ekstrem, sağlıklı olmayı sıradan olarak kodluyor. bu nedenle her zamanki olağan haline dönmek için sızlanıyor hasta olduğunda. böyle bakan yüzeysel kişinin sağlıklı olduğu için şükür hislerinin uyanması gereksiz ve anlamsızdır. o zaten olması gereken hale gelmiştir.
aslında hastalıklı hal ve sağlıklı hal ayrımı olmaksızın, kişi olay ve kişileri tekamülüne araç yapabiliyorsa, içinde bulunduğu durum şükür etmeyi gerektirir. çünkü ona pozitif değer, tekamülde yükselme sağlamakta bu bakış açısından dolayı....
sağlıklıyken bazen aklıma hasta olduğum zamanlar hissettiklerim geliyor ve o zaman sağlıklıyken hissettiklerimle karşılaştırıyorum ve evet şükrediyorum.
şukur daha çok istemektir. ben şükür dilemen teşekkür ederim sürekli o teşekkurude ibadetle yaparim her zamanda düşünürüm ya bir hastaliğım olursa diye
böyle bakan yüzeysel kişinin sağlıklı olduğu için şükür hislerinin uyanması gereksiz ve anlamsızdır. o zaten olması gereken hale gelmiştir.
aslında hastalıklı hal ve sağlıklı hal ayrımı olmaksızın, kişi olay ve kişileri tekamülüne araç yapabiliyorsa, içinde bulunduğu durum şükür etmeyi gerektirir. çünkü ona pozitif değer, tekamülde yükselme sağlamakta bu bakış açısından dolayı....
konuya değindinn