şeytan ilk hatasını kibirlenerek gösterdi. allah insanı yarattığı vakit ben ondan daha üstünüm dedi. öyle anlaşılıyor ki, şeytanın nefsani kibir ve gururu, bu isyanının akıbetini düşündürmekten bile alıkoymuştur.
bunun böyle olabileceğini gösteren milyonlarca delil vardır.
nitekim, milyonlarca insan allah’a ahirete iman ettiği halde, yine de bazı duygularının ön plana çıkmasıyla aklının akıbeti düşünmesine fırsat vermediği için günah işlemekten çekinmezler. onlar dünya hayatını ahirete tercih ederler. (ibrahim, 14/3) mealindeki ayette de bu gerçeğin altı çizilmiştir.
ayrıca başka bir yönden bakarsak;
malum olduğu üzere, bir işe yoğunlaşmanın derecesine göre kişinin duygularının, düşüncelerinin ve zihni faaliyetlerinin de o konuya yoğunlaşması söz konusudur. insanın fikri neyse zikri de odur misali..
örneğin bazı insanlar işlerine o kadar yoğunlaşıyor ki artık tüm hayatları o oluyor. rüyasında şarkı bestelemiș sanatçılar mevcut. adeta aleme kendi işiyle bakıyor. bunda bir şeyde fena bulmak deriz onunla bütünleşmek.
işte bunun gibi, şeytan da kötülükleri yapmak, insanları aldatmak, vesvese üretmek, ayakları kaydırmak, tuzakları kurmakla o kadar meşguldür ki, bütün zihni melekeleri fena fiş-şer olmuştur. yani şer ile bütünleşmiştir. artık o, ezeli düşmanı olan hz. âdem’in çocuklarına kötülük yapmakla yoğun meşguliyeti, onu kendi halini düşünmeye imkân vermemektedir.
ayrıca, şeytan kendi iradesiyle cevherini bozduğu için, tövbe etme ve imana girme özelliğini kaybetmiştir. bozulan çekirdeğin ağaç olamayacağı, kömürün elmasa dönemeyeceği gibi...
bu durum şeytanın iradesinin zayıflığını değil, onu hep yanlış yolda kullandığını göstermektedir. demek ki, iradenin imalat hatası yok, kullanım hatası vardır. bu husus insanlar için de geçerlidir.
ben yaratildigimin farkinda olucam? baska bir seyin yaratildiginin da farkina varicam? yaraticima benden sonra yarattigi varlik yuzunden karsi gelicem? yaratildigim gibi yok edilebilecegimin de farkinda degilim?
mevsimleri aciklamak icin nasil yunan mitolojisinde bazi olaylardan bahsediliyorsa bu da varligimizi aciklamak icin uydurulmus bir hikayedir
şeytan allahın uluhiyetini kabul eder rububiyetine itiraz eder. bu din mitolojinin saçma hikayeleriyle kıyaslanamayacak kadar gerçektir. allah sadece şeytana fırsat vermiştir insana verdiği irade gibi sonuçta o da imtihanda
imtihan sebebi falan değil kendiniz söylüyorsunuz şeytan kibri yüzünden kendini büyük görmeseydi tanrı insanları yaratmayacaktı? sen ben yaratılmamış olacaktık?
delil sorduğuna göre anladığım kadarıyla kavrama güçlüğü çekiyosun
bana söylediğin şeyler benim delilim, sorularımın kaynağı senin söylediğin şey zaten
beni ilgilendiren bir konu değil senin neye inanıp inanmadığın sen mutluysan inancınla benim için de sorun yok ben sadece sorgulayıcı birisiyim ve söylediğin şeyleri mantığa oturtmaya çalıştım ^^
kardeşim şeytan inkar ettiğiiçin biz insanlar yaratılmış değiliz zaten insan yaratıldıktan sonra şeytan biat etmeyip inkar etmiştir şeytanın bu tavrı ile bizim yaratılmamız arasında bir bağ yok o kabul etsede biz yaratılacaktık. şeytan sadece kendine başka bir yol seçti okadar.. umarım anlaşılmıştır
şeytan aslında allah'ın yaratma, yoketme gücüne değil, değer vermesine karşı çıkıyor aslında. yani kibrine yenik düşmesi sonucu şöyle bir his oluşuyor; ben nasıl insandan daha aşağı olurum! ben daha yüceyim. allah (haşa) onu benden nasıl yüksek tutar.
çünkü güzel kardeşim; allah şeytana diyor ki insana secde et. ee melekler yüzeysel düşünüp yatıyorlar secdeye lakin şeytan, şeytan diyor ki ben insana secde etmem ateşten yaratıldım bak ne güzel söylemiş çünkü allahtan başkasına secde etmiyor bence şeytan sevgisini gösteremese de allahı çok seviyor
öyle anlaşılıyor ki, şeytanın nefsani kibir ve gururu, bu isyanının akıbetini düşündürmekten bile alıkoymuştur.
bunun böyle olabileceğini gösteren milyonlarca delil vardır.
nitekim, milyonlarca insan allah’a ahirete iman ettiği halde, yine de bazı duygularının ön plana çıkmasıyla aklının akıbeti düşünmesine fırsat vermediği için günah işlemekten çekinmezler.
onlar dünya hayatını ahirete tercih ederler.
(ibrahim, 14/3) mealindeki ayette de bu gerçeğin altı çizilmiştir.
ayrıca başka bir yönden bakarsak;
malum olduğu üzere, bir işe yoğunlaşmanın derecesine göre kişinin duygularının, düşüncelerinin ve zihni faaliyetlerinin de o konuya yoğunlaşması söz konusudur. insanın fikri neyse zikri de odur misali..
örneğin bazı insanlar işlerine o kadar yoğunlaşıyor ki artık tüm hayatları o oluyor. rüyasında şarkı bestelemiș sanatçılar mevcut. adeta aleme kendi işiyle bakıyor. bunda bir şeyde fena bulmak deriz onunla bütünleşmek.
işte bunun gibi, şeytan da kötülükleri yapmak, insanları aldatmak, vesvese üretmek, ayakları kaydırmak, tuzakları kurmakla o kadar meşguldür ki, bütün zihni melekeleri fena fiş-şer olmuştur. yani şer ile bütünleşmiştir. artık o, ezeli düşmanı olan hz. âdem’in çocuklarına kötülük yapmakla yoğun meşguliyeti, onu kendi halini düşünmeye imkân vermemektedir.
ayrıca, şeytan kendi iradesiyle cevherini bozduğu için, tövbe etme ve imana girme özelliğini kaybetmiştir. bozulan çekirdeğin ağaç olamayacağı, kömürün elmasa dönemeyeceği gibi...
bu durum şeytanın iradesinin zayıflığını değil, onu hep yanlış yolda kullandığını göstermektedir. demek ki, iradenin imalat hatası yok, kullanım hatası vardır. bu husus insanlar için de geçerlidir.
troll'sen zaten allah bildiği gibi yapsın, millete dert veriyorsun.
mevsimleri aciklamak icin nasil yunan mitolojisinde bazi olaylardan bahsediliyorsa bu da varligimizi aciklamak icin uydurulmus bir hikayedir
bana söylediğin şeyler benim delilim, sorularımın kaynağı senin söylediğin şey zaten
beni ilgilendiren bir konu değil senin neye inanıp inanmadığın sen mutluysan inancınla benim için de sorun yok ben sadece sorgulayıcı birisiyim ve söylediğin şeyleri mantığa oturtmaya çalıştım ^^
şeytan muhalefet etmeseydi hikayeye göre yalnızca adem ile havva olacaktı
şeytanın muhalefeti sonucu yaşamlarına dünyada devam ettiler
adem ile havva dışında hangi insan dünya yaşamından önce cenneti deneyimlemiş, oradaki herhangi bir şeyden istifade edebilmiş?
yani kibrine yenik düşmesi sonucu şöyle bir his oluşuyor; ben nasıl insandan daha aşağı olurum!
ben daha yüceyim.
allah (haşa) onu benden nasıl yüksek tutar.
işte bu kibri, onu kötülüğe sürüklüyor.
2si şeytan çok o.çocuğu..