hayalleri olmayan insanın yaşamadığını söylerler ama bence en çok onlar yaşıyor. çünkü kırık hayalleri toplamak zorunda kalmak, bir insanı, yaşamdan daha çok kopartıyor.
arzuları, duyguları, düşünceleri, istekleri ve bunun gibi insanı yaşamaya teşvik eden parametrelerin kökeni bence hayaller. bu sebeple hayalleri olmayan insanlara ben gerçek dünyanın npc leri gibi bakıyorum. gerçekten yaşamıyorlar. hikayede varlar ama sadece o an için. sonunda kimse hatırlamıyor.
hayallerim olmadan nasıl yaşarım bilmiyorum, bazen birkaç gün düz yaşamaya çalışıyorum ama aşırı sıkılıyorum. hayallerim her ne kadar hiç gerçekleşmiyor olsa da galiba beni ayakta tutuyor.
