genellemeleri sevmem ama bazen gerçekten genellemeler doğru tespitler içeriyor.
sevilmeyen mesleklerde özellikle insanlar genelde hemfikir oluyor.
bazı dükkanlara girerken acaba kazıklanacak mıyım ? acaba doğru bilgi alacak mıyım ? acaba güvenilir mi ? diye kaygılarla girip moraller bozuk çıktığım dükkanlar araçlar var.
ben telefonculara güvenemiyorum. sevmiyorum da. cep telefonu telefonculara bi tamire gitti mi bir daha da gelmiyor. ya da yeni sorunlar çıkıyor.
bundan başka şunları da sevmiyorum (ya da güven duymuyorum demek daha kibar olacaktır)
taksiciler (pi: taksi sektörünü uber'in değil taksicilerin bitirmesi)
minibüscüler
otobüscüler
kargocular
müteahhitler
emlakçılar
tavuk dönerciler
cep telefonu dükkanları
boya badana ustaları
bir de bir mağazaya girdin mi hoş geldiniz deyip peşinize takılmıyorlar mı raftaki herşeyi alıp kafalarına geçiresim geliyor. ulan bir rahat ver de hür irademle iyi kötü estetik yargımı belirteyim. manipüle etmene ne gerek var.
edit: öğrenci işlerindeki kadın da eklendi.
hatta kasada böyle minik minik iki üç liralık şeyler var ayak üstü onlardanda kakalıyolar
telefoncuları ben de sevmem genellikle genel servise vermeyi tercih etmekteyim. ilk telefonumu bozdu çünkü telefoncular :/
doktorları sevmem, annemin rahatsızlığı sebebiyle çoğu zaman hastaneye gidiyoruz ve bizimle doğru dürüst ilgilenen bir doktor elimin parmaklarını geçmez. belki de devlet hastanesine gittiğimiz içindir, özellere gittiğimizde pek bi sorun yaşamamıştık açıkçası. hatta öyle ki doktorun biri sıra bize geldiği halde odasına fazla hasta girince annemin suratına bakıp "bakkal sırası mı bu" demiş, tabi annem o sinirle randevuyu falan önemsemeyip çıkmış. ne zaman düzelecek bu doktorlar bilmiyorum
son çalıştığım yerdeki pisliği hiç unutmayacağım. umarım batar.
'öğrenci işlerindeki kadın'
ayrıca zabıtalar :)
bir de tipleri hep aynı. (pi: top sakal bırakmayan yazılımcı olmaması)