mesela sen en sevdiğin arkadaşınla kavga edersin kahrolursun üzülürsün. çünkü arkadaşındır bir kere. yeri geldiğinde sevgilin misali kıskanır yeri geldiğinde annesiymis gibi ona yol gösterirsin. bazen kardeşin olur anılarını anlatırsın bazen arkadaşın olur acı soyler.
ettiğin bu kavgayı teselli bulmak için anlattığında 'nolucak yahu gecer' yada 'buna mi uzuluyosun' derler. (en çok başıma gelenlerden)
burda anlatmak istediğim acının çeşitleri değil, karşı tarafca onemsenmemesidir.
belki de anlatamiyoruzdur, biraz daha abartılı biraz daha acılı anlatmamız gerekiyodur. neden? illa kendimi acindirmam mi gerekiyor ?
yaşadığım bı olay karşısında üzülüp bunu sana anlatmaya değer gosteriyosam lütfen bı otur dinle en azından. haaa yok dinlemiceksen en başta ' ben bunlara gelemem ' demen gerekir.
çok küçük şeylerde karşı taraf için saçma geleceğinden kendimizi rezil hissetcegimizi düşündüğümüz için (ki yine başkalarını önemsediğimizden) bu ufak şeylerden birsuru kalbimizde noktalar birikiyo. ne unutuyosun, ne alisiyosun.
tek ricam lütfen size anlatilana saygı (!) gösterin.
hoşgörü değil çünkü bunu size anlatıyorsa hoşgörüden fazlasını göstermeniz gerekir. tanimadiginiz kişiler sizinle muhatap olmaz zaten, bırakın sevdiklerinizin acısını paylaşın.
lütfen.
yoruldum.
. . . . . . . imza: boncuk
